Borstreconstructie: hoe maakt u de juiste keuze?

Borstreconstructie: neem rustig de tijd om erover na te denken!

Een vrouw kan zich maar moeilijk een leven indenken zonder borsten. Nochtans is dat in bepaalde gevallen onvermijdelijk. Sommige vrouwen leggen zich erbij neer en leven verder zonder borst. Anderen vrouwen schaffen zich een borstprothese aan of laten een hersteloperatie uitvoeren. Weet van tevoren dat u niet zomaar beslist om een borstreconstructie te ondergaan. We hebben hier te maken met een zware ingreep, die niet geheel zonder risico’s is.

Maar als u vastbesloten bent om een borstreconstructie te laten uitvoeren, doe dat dan om de juiste redenen. Omdat het uw eigen keuze is en niet omdat uw partner daarop aandringt.

Besef ook dat een gereconstrueerde borst nooit hetzelfde aanvoelt als het vertrouwde lichaamsdeel van vroeger. Bereidt u daarop voor als u latere ontgoocheling wilt vermijden.

Welke verschillende types borstreconstructie bestaan er?

Als u gekozen hebt om een borstreconstructie te laten doen, hebt u verschillende mogelijkheden:

• Reconstructie met een siliconeprothese
  Deze techniek is veeleer aangewezen voor vrouwen met kleine, stevige borsten. Het resultaat is minder geslaagd bij grote, zware borsten. Het grote voordeel van dit type operatie is dat het sneller gaat (anderhalf uur) dan bij een reconstructie met lichaamseigen materiaal. Maar de prothese is lichaamsvreemd, wat een aantal nadelen inhoudt, zoals het risico op infecties en een klein risico op lekken en op de vorming van littekenweefsel rond de prothese (kapselvorming). Gelukkig komen die nadelen niet zo vaak voor. Bij de meeste vrouwen ontwikkelen zich geen complicaties. Soms is het ook mogelijk om te kiezen voor een combinatie van een prothese en borstreconstructie met lichaamseigen materiaal.
• Borstreconstructie met lichaamseigen materiaal
  Voor dit type reconstructie gebruikt de chirurg uw eigen spierweefsel, huid en vet uit de buik, de bil, de rug en de binnenkant van het dijbeen. Hij voert een transplantatie uit en voorziet de nieuwe borst van bloed door middel van een ader en slagader. Een dergelijke gereconstrueerde borst ziet er natuurlijker en mooier uit dat een reconstructie met een siliconeprothese. Weet echter dat de operatie bijzonder zwaar is (4 tot 6 uur). Het resultaat is dan misschien wel geslaagd, er zijn ook nawerkingen. Aarzel niet om met de chirurg en het medische team dat u opvolgt te praten over de herstelperiode en de gevolgen daarvan.

Borstreconstructie tijdens de borstamputatie of uitgesteld?

• Een onmiddellijke borstreconstructie (primair) is enkel geschikt voor vrouwen bij wie geen chemotherapie en/of bestraling moet worden toegepast, want in dat geval is er kans op afsterving. De beslissing moet heel snel genomen worden, want de ingreep vindt plaats net na de borstamputatie. Deze oplossing biedt twee grote voordelen. Vooreerst hoeft u slechts één keer geopereerd te worden. Bovendien wordt u op die manier nooit geconfronteerd met een ontbrekende borst, wat psychologisch een zware last kan zijn.
• Een uitgestelde borstreconstructie (secondair) wordt gewoonlijk 6 maanden tot 1 jaar na uw kankerbehandeling uitgevoerd, als uw lichaam en uw huid de tijd gekregen hebben om tot rust te komen. Als u kiest voor deze oplossing hebt u tijd om na te denken over de diverse mogelijkheden en hun gevolgen.

Borstreconstructie: enkele adviezen

• Informeer u over de prijzen en over de mogelijkheden tot terugbetaling van de verschillende types borstreconstructie.
• Voelt u zich niet opgewassen tegen een nieuwe operatie? Opteer dan in eerste instantie voor een primaire reconstructie met prothese. Als u er eenmaal klaar voor bent, kunt u kiezen voor een reconstructie met lichaamseigen materiaal.
• Aarzel niet om gebruik te maken van psychologische begeleiding om u te helpen bij het maken van een beslissing. Maak gebruik van de gelegenheid om te praten over uw angsten (angst voor de dood, hoe een en ander vertellen aan de kinderen,…).
• Vergeet nooit dat we hier te maken hebben met een zware operatie, die wellicht moet worden uitgevoerd in verschillende fasen. Achteraf moet bijvoorbeeld een tepelreconstructie gedaan worden door middel van tatoeage van de tepel en/of de tepelhof. Een ervaren medische tatoeëerder neemt dat voor zijn rekening.
• Als het resultaat niet van de eerste keer goed is (als de borsten bijvoorbeeld niet dezelfde afmetingen hebben), is het soms nodig om correcties uit te voeren.
• Vraag de arts om u in contact te brengen met andere patiëntes. Als u hun verhaal en ervaringen hoort, zal u dat misschien helpen om een keuze te maken.