Eicellen laten invriezen: een optie?

Waarom eicellen laten invriezen?

Meer en meer vrouwen boven de dertig overwegen hun eicellen te laten invriezen omdat ze geen onmiddellijke kinderwens hebben. Ze hebben nog geen geschikte partner gevonden of voelen zich nog niet klaar (of hun partner voelt zich niet klaar) om de stap te zetten.

Het doel is veroudering van hun eicellen voorkomen. De kwantiteit en kwaliteit van de eicellen verminderen inderdaad progressief vanaf 30 jaar en nog meer vanaf 35 jaar. Op die manier verzekeren sommige vrouwen zich van de mogelijkheid om eicellen te doneren aan zichzelf voor het geval hun reserve niet meer voldoende is wanneer ze zich in een zwangerschapsproject lanceren.

Andere, soms veel jongere vrouwen overwegen een dergelijk initiatief om medische redenen, bijvoorbeeld omdat ze een behandeling moeten ondergaan (o.m. tegen kanker) die hun eicelreserve kan beschadigen of hen onvruchtbaar kan maken.

Tot welke leeftijd?

De ideale leeftijd voor het invriezen van eicellen ligt beneden de 36 jaar. Tot die leeftijd bedraagt de kans op zwangerschap met een diepgevroren eicel 5 à 7 %. Dat is de reden waarom geneesheren aanbevelen twintig eicellen af te nemen, meestal binnen de periode van twee cyclussen van hormonale stimulatie.

Tussen 36 en 40 jaar wordt dat proces steeds moeilijker, aangezien de vrouw tijdens iedere cyclus steeds minder eicellen produceert en de kans op bevruchting van een oudere eicel vermindert.

Op de leeftijd van 40 jaar daalt de kans op zwangerschap met een diepgevroren eicel naar gemiddeld 1 %. Er zouden dus veel meer eicellen moeten worden afgenomen om zeker te zijn van een zwangerschap terwijl er minder geproduceerd worden. Het overgrote deel van de centra weigeren daarom eicellen van vrouwen boven de 40 jaar in te vriezen omdat het veel kost en weinig resultaat oplevert.

Tot wie zich wenden?

De eerste stap is een afspraak regelen in een centrum voor medisch begeleide voortplanting (MBV).
U zal eerst aan een informatiesessie deelnemen en wellicht een psycholoog ontmoeten die u helpt nadenken over uw plannen. Het team zal u vooral de mogelijke risico’s van een dergelijke procedure uitleggen.
Vervolgens zal u een medisch onderzoek met echografie en bloedafname ondergaan om uw gezondheidstoestand en uw eicelreserve na te gaan.

Stimulatie, punctie en invriezen

Indien u beslist uw eicellen in te vriezen en de omstandigheden dat toelaten, ondergaat u een eerste cyclus van stimulering van de eierstokken, vergelijkbaar met een in-vitrofertilisatie (IVF). Na afname van de eicellen worden die door het labo ingevroren volgens de techniek van de verglazing: een ultrasnel type van invriezing dat de structuur van de eicellen niet wijzigt, zodat ze tijdens de ontdooiing intact blijven.

Dankzij hormonale stimulatie produceren vrouwen (van minder dan 36 jaar) ongeveer tien eicellen per cyclus (in plaats van één natuurlijk). Het is daarom belangrijk een tweede cyclus te starten om er nog tien extra te verzamelen. Die tweede cyclus kan slechts één maand later plaatsvinden.

En daarna?

Het centrum voor MBV bewaart uw eicellen 10 jaar, zoals de wet dat voorschrijft, maar jaarlijkse verlenging is mogelijk. Anderzijds kunnen de eicellen slechts tot de leeftijd van 45 jaar worden bevrucht.
De dag dat u beslist om voor een zwangerschap te gaan, is het raadzaam om uw ingevroren eicellen niet onmiddellijk te gebruiken – althans als u een partner hebt. Het is veel beter om eerst gedurende ten minste 6 maanden op een natuurlijke manier zwanger te proberen geraken.

Als dat mislukt, wordt een vruchtbaarheidsbalans opgemaakt. Indien de oorzaak een onvoldoende kwaliteitsvolle eicelproductie betreft, zullen uw ingevroren eicellen ontdooid worden en zal een IVF uitgevoerd worden met het sperma van uw partner. Het 'in vitro' geproduceerde embryo zal daarna in uw baarmoeder worden ingeplant.

Hoeveel kost het?

Sinds kort wordt de invriesprocedure van eicellen op oncologische indicatie volledig vergoed door het RIZIV.
In andere gevallen is het tamelijk duur, omdat het niet wordt terugbetaald. Houd rekening met een prijskaartje van ongeveer 3500 euro voor de hormonale behandeling en de kosten van het labo voor twee cycli. Daarbij komen nog de kosten van de echografieën, de bloedafnames en de procedures van eicelafname.
In België wordt IVF dan weer wel terugbetaald. Indien u de eicellen later in een IVF-centrum laat bevruchten, kunt u dus genieten van een terugbetaling achteraf.