Zwangerschap: wat is een morfologische echografie?

Maar het onderzoek gebeurt grondiger, met het oog op de opsporing van eventuele afwijkingen. De gynaecoloog volgt daarbij wel een specifieke taakomschrijving, waarbij hij een aantal elementen moet controleren:

Hij onderzoekt elk onderdeel van baby’s morfologie: de hersenen, het gezicht, de borstkas, het hart, de wervelkolom … om na te gaan om hij zich normaal ontwikkelt.
Hij meet zijn groei (gewicht en grootte), controleert het uitzicht en de positie van de placenta, de hoeveelheid vruchtwater …

Bij deze echo bepaalt hij ook het geslacht van de baby, als dat al niet gebeurd is bij het eerste onderzoek.

Praktisch

Het consult duurt ongeveer 30 minuten. De gynaecoloog analyseert de beelden en stelt u aan het eind van het onderzoek gerust over de resultaten.
48 uur vóór de echografie mag u op uw buik geen vetstoffen (crème tegen zwangerschapsstriemen, olie …) aanbrengen, want die vormen een barrière voor de ultrasone geluidsgolven, wat een beeld van mindere kwaliteit oplevert.
Omdat dit specialistische onderzoek meer ondervinding vereist, kan het zijn dat uw vertrouwde gynaecoloog u voor deze specifieke echo verwijst naar een collega met meer ervaring op dit vlak.
Het gebeurt ook dat men het onderzoek moet uitstellen en later overdoen, omdat de foetus zich in een slechte positie bevindt.

Wat is het verschil met een 3D-echo?

Een morfologische echografie is niet hetzelfde als een 3D-echo, waarbij vaak bijzonder realistische beelden van het gezicht van de baby worden gemaakt, zoals bij een kleurenfoto.

Een morfologische echo gebeurt voornamelijk in 2D, wat zwart-witbeelden oplevert waar een weinig geoefend oog niet veel op ziet.

Tegenwoordig zijn de meeste echografietoestellen uitgerust met 3D-technologie, maar die wordt zelden gebruikt voor een morfologische echografie. Anderzijds is die technologie bijzonder nuttig als men de anatomische structuur nauwkeurig moet analyseren.

Sommige gynaecologen stellen voor om de 3D-oppervlaktetechnologie te gebruiken omdat die een realistischer beeld van de baby geeft, maar dat is helemaal niet noodzakelijk en soms ook niet uitvoerbaar wegens de positie waarin de foetus ligt tijdens het onderzoek.

Wat als er een afwijking vastgesteld wordt?

Als de arts een afwijking meent te zien, zal hij andere, meer geavanceerde echografieën voorstellen. In dat geval kan 3D interessant zijn. Er kan een diagnostische hypothese aangevoerd worden, maar die moet men vaak bevestigen door bijkomend onderzoek: MRI, scan, bloedafname of vruchtwaterpunctie (amniocentese) voor de uitvoering van genetisch onderzoek … Als de diagnose eenmaal vaststaat, zullen verschillende specialisten samen met u bespreken wat de mogelijkheden zijn van verdere behandeling voor de baby.