Onvruchtbaarheid: welke invloed op de seksualiteit?

Een kind graag en onmiddellijk …

In de volksmond is een vrouw die vandaag stopt met anticonceptie morgen zwanger. Als een zwangerschap niet onmiddellijk komt, stellen de partners zich zeer vlug vragen over hun vruchtbaarheid.

Die ongerustheid veroorzaakt frequent stress bij het koppel. In onze maatschappij bieden seksuele betrekkingen gewoonlijk ogenblikken van genot en goede verstandhouding met de partner. In het geval van moeilijk zwanger geraken, worden de seksuele betrekkingen echter een middel om zwanger te raken en bijgevolg een bron van mislukking voor het koppel dat er niet in slaagt een kind te krijgen. Frustratie en gebrek aan interesse voor seksualiteit zijn dan niet ver weg.

Liefde op bevel

In het geval van medisch begeleide voortplanting veranderen de waarde en de betekenis van seksualiteit. Seks wordt een verplicht nummer met het oog op voortplanting tijdens de dagen van de ovulatie, waardoor het plezier verdwijnt. Gevolg: vrijen is geen synoniem meer voor lust, de schrik voor mislukking vergroot en er treden bepaalde seksuele problemen op, zoals erectiestoornissen.

Bovendien zijn er veel behandelingen voorhanden die soms pijnlijk zijn, in het bijzonder bij de vrouw (hormonale stimulatie, inseminatie, laparoscopie …) maar ook bij de man (TESE)*. Na enige tijd kan de medische opvolging fysiek zwaar worden: vermoeidheid treedt op en laat minder ruimte voor seksuele betrekkingen

Aanpak van vruchtbaarheidsproblemen

Partners pakken hun vruchtbaarheidsproblemen vaak totaal verschillend aan. De ene reageert eerder rationeel, de ander eerder emotioneel; de ene wil praten, de andere wil zwijgen. Indien de aanpak tussen de partners niet overeenstemt, ontstaan dikwijls spanningen die hun weerslag hebben op de seksuele beleving van de relatie. Om die relatiestoornissen te verhelpen en de seksualiteit opnieuw in evenwicht te brengen, is communicatie tussen de partners belangrijk: tot waar willen ze gaan om hun kinderwens in vervulling te zien gaan? Willen ze een medische behandeling ondergaan of niet? Indien ja, hoelang? Vrees en twijfel kunnen uiten, is onontbeerlijk.

Indien de behoefte er is om de pogingen te stoppen, kan het koppel mogelijk een gesprek beginnen in het kader van de haalbaarheid van andere opties om hun ouderwens te realiseren (onthaalgezin, adoptie ...).

Schuldgevoel

Onvruchtbaarheid is dikwijls een samenloop van omstandigheden: de vrouwelijke factor is in een derde van de gevallen de oorzaak, de mannelijke in een ander derde ervan. De oorzaak is verdeeld of onbekend in de andere gevallen.

Dat brengt met zich dat sommige partners zich een schuldgevoel aanmeten, wat eveneens een bron van spanning is binnen de relatie. Het is belangrijk daarover samen te communiceren en het een plaats te geven.

Koppels die er niet in slagen een kind te krijgen en die vrezen er niet alleen uit te geraken, laten zich best helpen. Seksuologische of psychologische hulp kan ertoe bijdragen de relatie en de seksualiteitsbeleving (op de een of andere manier) doeltreffend te herstellen.