Het vruchtbaar worden, de kentering naar vruchtbaarheid, de toegang tot het statuut van jonge vrouw, potentiële moeder, het is een belangrijke kentering. Maar in sommige gezinnen is dat niet het meest dramatische of het meest dramatische in de zin van het spectaculairste. Er zijn gezinnen die zich schamen voor hun lichaam, die beschaamd zijn voor hun lichaam. Weet u, er zijn gezinnen waar u naar het toilet gaat en waar er maandverband aanwezig is, een teken dat er vrouwen in huis zijn. Maar er zijn gezinnen waar dit verstopt wordt. Er zijn gezinnen waar men zich daarover schaamt. Er zijn gezinnen waar men kan zeggen … weet u, het meest klassieke voorbeeld van psycho, dat is de vaders die naar de supermarkt gaan om maandverband te kopen omdat hun dochter zich schaamt om daarmee langs de kassa te gaan en dus aan de hele wereld te laten weten: “Kijk, ik draag maandverband, ik gebruik tampons, ik gebruik dingen die te maken hebben met mijn vrouwelijkheid”, ik wil niet dat de hele wereld dat weet. Het zijn dus de vaders die aan de kassa komen en die dat op de band deponeren en op het moment dat ze de kassa passeren, is het mijn ervaring, dat de meisjes weg zijn en doen alsof ze hem niet kennen. Dit heeft te maken met schaamte, verlegenheid, met discretie. Er zijn gezinnen waar het maandverband achterin een lade wordt verstopt, of in een kast in de badkamer. Men dooft het licht en sluit de deur. Er zijn andere gezinnen waar dit geweten is. Er zijn gezinnen, weet u, als men meerdere vrouwen samen zet, waar hun menstruatiecycli na een zekere tijd een bepaald ritme volgt en er zijn dus gezinnen waar men lacht over de wisseling van humeur en waar ze zeggen “het gaat, de meisjes hebben hun regels en ze zijn dus slecht gezind”…

Zo is er een familiaal gesprek die van dit gebeuren een spektakel maakt, die dit banaliseert of dit gewoon laat bestaan. Het is dus een bijzonder belangrijk gebeuren in het leven van een vrouw, in sommige gevallen, is dit niet het meest markante evenement. Veel vrouwen beleven de geboorte van hun eerste kind als veel spectaculairder dan het begin van hun vruchtbaarheid.

Jean Van Hemelrijck, Psycholoog