Zwangerschapsonderbreking om medische redenen: ermee omgaan

Wat is medische zwangerschapsonderbreking?

Zoals de naam aangeeft, is de medische zwangerschapsonderbreking (MZO) een geneeskundige procedure die erin bestaat een einde aan de zwangerschap te maken om medische redenen, hetzij omdat de zwangerschap de gezondheid van de zwangere vrouw ernstig in gevaar brengt, hetzij omdat het kind een bijzonder ernstige aandoening heeft die als ongeneeslijk erkend werd op het ogenblik van de diagnose: misvorming (bijvoorbeeld spina bifida), anomalie in de chromosomen (trisomie 21 …), een genetische aandoening (mucoviscidose …).

Wat is het tijdsbestek voor het toepassen van de zwangerschapsonderbreking om medische redenen?

In tegenstelling tot de vrijwillige zwangerschapsonderbreking kan in België de MZO tot het einde van de zwangerschap worden uitgevoerd. Dat betekent dat, tenzij de gezondheid van de toekomstige moeder in ernstig gevaar is, de ouders de nodige tijd kunnen nemen om na te denken en te beslissen of ze de zwangerschap al dan niet willen onderbreken. Een multidisciplinair team (artsen, vroedvrouw, verpleegkundige, psychiater, …) staat tot hun beschikking om hen te begeleiden en te helpen bij hun keuze.

Periode voor de medische zwangerschapsonderbreking

Als de ouders beslissen om de zwangerschap te onderbreken, ontmoeten ze tijdens een aan de zwangerschapsonderbreking voorafgaande consultatie eerst een arts of vroedvrouw. Op die manier kunnen ze het verloop van de ingreep plannen, hun wensen uiten en vragen stellen. Vooraf is er ook een consultatie over de anesthesie. Als de zwangere vrouw dat wenst en als haar gezondheidstoestand dat toelaat, kan ze – in samenspraak met de anesthesist – kiezen voor een epidurale verdoving tijdens de bevalling.

De dood van de baby

Indien de medische zwangerschapsonderbreking gebeurt binnen een periode van 24 weken amenorroe zal het kind de contracties van de bevalling niet overleven. Na 24 weken is het echter nodig om eerst over te gaan tot het inspuiten van een verdovend middel in de navelstreng om de baby te verdoven en om hem te doen stoppen met bewegen. De arts introduceert vervolgens medicatie in de navelstreng en/of rechtstreeks in het hart van de baby om vóór de bevalling een hartstilstand te provoceren. Die procedure gebeurt onder toezicht van een echografie en met behulp van een ruggenprik.

De baby zien

Na de bevalling wordt het kind onmiddellijk uit de kamer verwijderd. Als de ouders dat wensen, kan het enkele ogenblikken later teruggebracht worden. Als de ouders daar tegen opzien, kunnen ze raad vragen aan het medisch team. Dat kan hen op het samenzijn voorbereiden door bijvoorbeeld het kind te beschrijven (uitzicht van de huid, eventuele zichtbare misvormingen …). Men kan ook foto’s maken, het kind aankleden, aan de familie voorstellen … Indien zij dat wensen, kunnen de ouders hun baby meerdere dagen na elkaar zien. Als zij het kind niet willen zien, is dat ook mogelijk. Iedereen beslist op grond van zijn/haar gemoedstoestand. Belangrijk is dat er geen gevoelens van spijt zijn en dat het verwerkingsproces kan beginnen.